Hak Muslim: Hukuman denda punca kesalahan khalwat dipandang remeh

SOALAN:

SAYA mengikuti kes khalwat di negara ini sejak undang-undang diwujudkan. Saya melihat hakim hanya menjatuhkan hukuman denda dan kadangkala denda serta penjara. Tidak bolehkah undang-undang diseragamkan dengan semua pesalah khalwat dikenakan hukuman penjara. Ini menampakkan seolah-olah hukuman di Mahkamah Syariah bertaraf rendah.

Warga Prihatin,
Kuala Lumpur.

JAWAPAN:

Seksyen 29 (1) (a) Enakmen Jenayah Syariah Selangor 1995 memperuntukkan: "Lelaki yang didapati berada bersama seorang atau lebih daripada seorang perempuan yang bukan isterinya atau mahramnya di mana-mana tempat terselindung atau dalam rumah atau bilik dalam keadaan boleh menimbulkan syak mereka melakukan perbuatan tidak bermoral adalah melakukan suatu kesalahan".

Apabila sabit kesalahan boleh didenda tidak melebihi RM3,000 atau dipenjarakan tidak melebihi dua tahun atau kedua-duanya.

Peruntukan itu jelas menunjukkan kesalahan khalwat bukan saja membabitkan seorang lelaki dengan perempuan, malah juga antara seorang atau ramai lelaki dengan seorang atau ramai perempuan bukan muhrim.

Mereka berada sama ada dalam sebuah rumah, bilik atau tempat terselindung (dalam kereta atau di celah pokok) yang keadaan mereka ketika itu boleh mendatangkan syak sedang melakukan maksiat.

Hukuman yang boleh dijatuhkan ke atas tertuduh ialah salah satu daripada tiga hukuman diperuntukkan iaitu denda tidak lebih RM3,000 atau penjara tidak lebih dua tahun atau kedua-dua sekali.

Ini peruntukan undang-undang dan kuasa menjatuhkan hukuman yang diberikan kepada hakim Mahkamah Syariah. Mereka tidak boleh melangkaui kuasa diberikan. Namun, berdasarkan peruntukan seksyen 29 mahkamah mempunyai budi bicara menjatuhkan hukuman secara khusus (penjara atau denda saja), tidak perlu menurut turutan.

Peruntukan berkenaan menggunakan perkataan 'boleh dihukum' yang tidak mengikat mahkamah menjatuhkan hukuman mengikut turutan seperti dalam peruntukan. Seksyen itu juga menggunakan perkataan 'atau' yang diertikan sebagai pilihan.

Apa yang berlaku, hakim mengambil pendirian mengenakan denda. Dalam menentukan hukuman, perlu dipertimbangkan adakah ia boleh menjadi iktibar, inzar, pengajaran, peringatan dan balasan bukan saja kepada tertuduh malah masyarakat Islam, supaya tidak melakukan kesalahan sama.

Dalam kes hukuman takzir, kuasa mahkamah menentukan hukuman agak luas. Merujuk kitab Al Ahkam As Sultaniyyah karangan Al-Mawardi menyebut: "Takzir juga istilah yang jika disebut secara tunggal akan bermaksud hukuman atau keseksaan. Bagi maksud kesalahan ia perlu disebut kesalahan takzir. Sebagai hukuman fuqaha mendefinisikannya sebagai hukuman atau keseksaan yang tidak ditentukan secara terperinci oleh syarak dan dilaksanakan sama ada untuk kepentingan individu atau masyarakat dalam semua kes selain kes hudud dan qisas."

Kitab Al-Fiqh al-Islami waadillatuh pula menyebut: "Takzir adalah hukuman ke atas jenayah atau maksiat yang tidak ditentukan hukuman had atau kaffarah."

Dr Aziz Aamir dalam kitab At-Ta'zir Fi Al-Syariah Al- Islamiah menyebut: "Fuqaha mentakrifkan (takzir) sebagai satu pembalasan yang ditetapkan kadarnya, diwajibkan sama ada sebagai hak Allah atau manusia, dalam setiap maksiat yang tiada pembalasan had atau kaffarah, mempunyai tujuan sama seperti pembalasan had (hudud) iaitu memberikan pengajaran (takdib), mengadakan pemulihan (islah) dan mewujudkan ingatan yang menakutkan (zajr)."

Dalam memutuskan hukuman pesalah khalwat, hakim masih tertakluk kepada peruntukan hukuman seksyen 29 itu. Apa yang penting, hakim perlu pastikan hukuman dijatuhkan terhadap seseorang pesalah adalah setimpal.

Hukuman boleh dijadikan panduan, mendidik tertuduh serta masyarakat supaya patuh kepada perintah Allah, Rasul dan pemimpin.

Firman Allah bermaksud: "Wahai orang beriman! Taatilah Allah dan Rasul-Nya dan pemimpin kamu. Kemudian jika kamu berlainan pendapat mengenai sesuatu maka hendaklah kembalikan ia kepada Allah (al-Quran) dan Rasul-Nya (sunnah). Pemimpin yang kita pilih inilah yang membuat undang-undang dilaksanakan ke atas kita." (Surah an-Nisa', ayat 59)

Jawapan disediakan Timbalan Presiden Persatuan Peguam Syarie Malaysia (PGSM), Tuan Musa Awang. Sila layari http:www.peguamsyarie.org

Sumber : BHarian 2009/05/21